عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: طرز فکر آنها با هم فرق میکرد و درک صحیح معرفتی از دستگاه اسلام نداشتند. در آن زمان، بخش زیادی از افرادن ناآگاه و بخش مهم دیگر نیز شامل روحانیون، مذهبیها و دانشگاهیها بودند و البته در آن زمان سیاسیون در حوزه و دانشگاه فعال نبودند. صحبت امام(ره) با بسیاری از انقلابیون این بود که امر به معروف را احیا کردند.
رحیمپور ازغدی اظهار داشت: حضرت زینب(س) اولین شعارها را علیه شیعه انگلیسی سر دادند. مذهبیهای قالتاق، همان افرادی بودند که در کربلا 72 تن را تنها گذاشتند و مابقی نیز افرادی بودند که در راه دین هزینه نمیکردند، افرادی که سر سفره دین و مذهب مینشینند و تا زمانیکه دین برای آنها هزینه نداشته باشد آن را به ظاهر میخواهند. عبادت و زیارتی که در آن جوهرهای از توحید نباشد، ابزاری در دست این افراد است. در چنین حالتی، دین حاشیه و دکور است و دین از مرکزیت و محوریت سبک زندگی خارج میشود. ما دو نوع امام زمان و مهدویت داریم؛ یک نوع آن همان مهدویت حضرت مهدی(عج) که ظلمستیزی از اصول آن است، و نوع دیگر نیز مهدویت قلابی است که شامل فرار از تکالیف الهی و مفتخوری است
در مهدویت قلابی هرکسی برای اجرای مصالح اسلام قدم بردارد باید با شکست مواجه شود، هر پرچمی غیر از ظهور بالا برود و منجی بشریت باشد بدعتگذار است؛ مهدویت قلابی بهانهای است برای تنبلی و توجیه گناه. این برداشت مفتخورهاست که میگویند اگر ظلم و جور بیشتر باشد، امام زمان(عج) زودتر ظهور میکند. شیعه واقعی و راستین سربازان امام زمان(عج) هستند، خدا و رسول در مورد امام زمان(عج) وعده دادهاند که امام زمان نقطه کمال همه فضایل اخلاقی و عملی و عصاره اخلاقی همه ائمه(ع) است و جهانی عاری از کفر و خیانت میسازد. بدون مبارزه و جهاد نمیشود نظامی بر پایه عدل ایجاد کرد.
در شیعه آمریکایی هرجا اسم جهاد و فداکاری میآید، خودشان را کنار میکشند و به امام زمان(عج) واگذار میکنند اما شیعه واقعی در مسیر حضرت مهدی(ع) حرکت میکند و از جان و مال خود هزینه میدهد؛ وظیفه ما است که در این مبنا حرکت کنیم. افراد دنبالهرو شیعه آمریکایی معتقدند احکامی که در تمامی حوزهها وجود دارد، کنار گذاشته شوند و تمام احکام اجتماعی اسلام تعطیل است، آنها این احکام را مختص زمان پیامبر میدانند و معلق میکنند تا زمانیکه امام زمان بیاید و تنها به طهارت و نجاست و عبادات شخصی و امر به معروف تنها در حوزه محدود اعتقاد دارند و این مسائل، سقف مذهب برای آنها است.
دنبالهروهای مهدویت قلابی، تنها به اسم شیعه داشتن اکتفا میکنند. اینها ولایتیهای بیدین و از جمله افرادی هستند که به خودشان اجازه میدهند در مورد مسائل فتوا دهند. در زمان جنگ حتی یک عملیات هم نبود که اسامی مبارک حضرت زهرا(س) و امام حسین(ع) در آن آورده نشود، این یک جور شیعه است که جان و مال خود را در راه خدا میدهد و عدهای که هم هستند که بدون انجام تکالیف الهی، فقط قمه میزنند و خودشان را به ظاهر عاشق اهل بیت(ع) نشان میدهند و حبّ اهل بیت در اینها در همین حد است، اینها نه تنها در جنگ حضور نداشتند بلکه امروز در مقابله با داعش هم حضور نمییابند، هر جا که واجب و حرام هزینه بخواهد غایبند.
شیعه انگلیسی، توسل و شفاعت و زیارت را براساس تفکرات خودش معنا میکند. شفاعت را به گونهای معنا میکند که گویا ائمه مغازهای در عرض خدا باز کردهاند، و به سراغ اهل بیت(ع) میروند و معتقدند در دنیا هر گونه دوست داری زندگی کن و از طریق اهل بیت(ع) خدا را دور میزنند، در حالیکه خدا شفاعت را شامل افرادی میکند که اهل وظیفه و عمل باشند. شفاعتی که شیعه اهل بیت(ع) میگوید، چیزی جزء عدالت است.
شیعه اهل بیت(ع) را عبادت نمیکند و اهل بیت(ع) را هم عرض خدا نمیداند، شفاعت اهل بیتیها اینگونه است که باید با تمام توان به وظیفه خود عمل کرد و سبک زندگی درستی داشت. شفاعت در عبادات ما در راستای عدالت است و این به معنای حقهبازی نیست، شیعه انگلیسی شفاعت و توسل و زیارتش همه در یک پروژه فرار از وظیفه و توجیه فساد به اسم حبّ اهل بیت(ع) است. / تسنیم